Duo Reges: constructio interrete. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed residamus, inquit, si placet. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? An haec ab eo non dicuntur? Non autem hoc: igitur ne illud quidem.